Dag 2: Tijdreizen

Bijna 400 jaar nadat de VOC hier zijn laatste sporen achterliet loop ik rond op fort Zeelandia. Het verhaal van VOC bevelhebber Martinus Sonk en zijn manschappen boeit me.
Het waren roerige tijden. Nederland was een actief handelsland en bijzonder gebrand op een monopolie positie in de zijde-handel met Japan.
De VOC streek neer op Taoyan, een eiland vlak voor de kust met China en begon daar met de bouw van Fort Zeelandia.
Negen maanden later moesten Martinus en zijn manschappen onder druk van China naar buureiland Formasa (nu Taiwan) verhuizen Het opgebouwde fort werd met behulp van het Chinese leger afgebroken en in het huidige Tainan herbouwd.
Formosa bleek veel gunstiger te liggen als Taoyan. Sluikhandel met China en Japan werd makkelijker en ook de Batavia kon beter steun bieden in tijden van nood.
Uiteindelijk was generaal Koxinga de dubieuze handelspraktijken van de Nederlanders meer dan zat en maakte na 38 jaar een einde aan het Nederlandse beleg. Tegen de imposante belegering van 25000 manschappen en 400 oorlogsschepen was de 2000 man van Oost-Indische Compagnie niet opgewassen en nadat ze bijna de helft van hun manschappen verloren kozen ze eieren voor hun geld en dropen af. Terug naar Nederland.
Het oude fort opgemetseld met cement van zand, schelpen, suiker en rijst (een Nederlands recept) is in 1800 door een typhoon geheel vernield, alleen wat laatste stukken muur zijn nog origineel.
Een huidige, kleinere reconstructie troont nu fier en imposant boven alles uit.
Op een schaduwplekje droom ik heel even weg, denkend aan de tijd van toen, om daarna weer met twee benen stevig in het nu te staan.
Geschiedenis saai? Echt niet. Want wanneer je er de tijd voor neemt herleeft het verleden en maakt het je een echte tijdreiziger.